”Het gaat heel goed met me, maar ik ben daardoor juist bang dat het fout kan gaan. Kan ik een eerdere afspraak maken?” Dat appte mijn cliënte me. Deze dame van 20 had een moeilijke tijd achter de rug. Haar ouders waren gescheiden, een vechtscheiding die 10 jaar geleden begonnen was en al die jaren had aangehouden. Ze had tot een half jaar geleden nog steeds tussen haar ouders in gezeten. Niet uitgesproken boodschappen van haar ouders hadden haar jarenlang bepaald.
In die afgelopen jaren was ze regelmatig depressief. Ook had ze een tijd eetbuien afgewisseld met ander dwangmatig gedrag. Nu had ze niet meer de zware, zwarte gedachtes en ze voelde zich veel lichter. Ze hoefde geen speelbal, tussenpersoon of spion meer te spelen, maar ze kon dochter van beide ouders zijn. Dat proces was ingezet en het leek erop dat alle personages op de eigen plek aan het belanden waren. Ze studeerde en ze zag nieuwe mensen waar ze een klik mee had. Reden tot juichen dus! Dat zou je zeggen, maar er ontstond nu een ander fenomeen. Ze was ontevreden met het geluk.
Toen ik haar kort na haar app sprak, vertelde ze me over de leegte en het vacuüm die ze voelde, nu het goed met haar ging. Ze mistte iets. “Je bent je houvast kwijt”, zei ik. Ze knikte.
Ik merk dit vaker bij mensen die ik gecoacht heb. Het leven is niet altijd maakbaar en je hebt zeker niet overal grip op. Het hebben van een mentale preoccupatie, een OCD-stoornis of een eetstoornis geeft houvast. Het geeft structuur aan de dag en aan het gedrag.
Naast het feit dat een terugval mogelijk wel kan plaatsvinden, zal iemand die van een mentaal probleem afscheid heeft genomen, zich ook moeten ‘heruitvinden’. We onderzochten wat haar een nieuw houvast zou kunnen geven en ze noemde langzaam op: “Studie, vrienden van de studie, toekomstplannen, vrienden van nu”… En helemaal geweldig was haar laatste suggestie: “Thuis, het is nu prettig met mijn vader en met mijn moeder. Ik voel me veilig bij ieder apart. Ik wist het alleen nog niet zo duidelijk, nu voel ik het echt. Ja, ik kan weer verder.”